لایت کوین را بهتر بشناسیم

لایت‌کوین چیست؟ راهنمای پایه برای مبتدیان توجه داشته باشید که از آغاز سال 2017 قیمت لایت‌کوین به اندازه‌ی 7291 درصد افزایش یافته است!
این در حالی است که بیت‌کوین تنها 1731 درصد گران‌تر شده است. با گذشت زمان افراد بیشتری برای سرمایه‌گذاری وارد ارزهای دیجیتال می شوند از این رو بسیاری سرمایه‌گذاری خارج از محدوده بیت‌کوین و اتریوم را ترجیح می دهند؛ یکی از این گزینه‌های سرمایه گذاری لایت‌کوین می باشد،ایده لایت‌کوین کاملا شبیه به بیت‌کوین می باشد و سازنده آن چارلی لی نام دارد و از معدود رمز ارزهایی است که توانسته سگ ویت و مبادلات اتمی را پیاده سازی کند این مقاله به شما کمک میکند تا تفاوت های بیت‌کوین و لایت‌کوین را متوجه شوید آخرین بروزرسانی ۲۰ مرداد ۱۳۹۷ 0 355 اشتراک رفته رفته با گذشت زمان افراد بیشتری جذب دنیای ارزهای رمزنگاری‌ شده می‌شوند و بسیاری از آن‌ها به دنبال فرصت‌هایی برای سرمایه گذاری خارج از محدوده‌ی بیت‌کوین و اتریوم هستند. با این وصف، لایت کوین به نظر گزینه‌ی جذابی می‌رسد. توجه داشته باشید که از آغاز سال 2017 قیمت لایت‌کوین به اندازه‌ی 7291 درصد افزایش یافته است! این در حالی است که بیت‌کوین تنها 1731 درصد گران‌تر شده است. این نمودار ترسناک است!
در این راهنما نگاه دقیقی به لایت‌کوین خواهیم داشت. ابتدا بیایید نگاهی به ساختار آن بیاندازیم و ببینیم چطور کار می‌کند. به وجود آمدن لایت‌کوین هویت ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) خالق بیت‌کوین تا حدی در ابهام باقی مانده است. در مقابل، چارلی لی (Charlie Lee) خالق لایت‌کوین بسیار در شبکه های اجتماعی و وبلاگ خود فعال است. چارلی لی یکی از کارکنان سابق گوگل است که از مدت‌ها پیش ایده‌ی به وجود آوردن یک نسخه‌ی سبک‌تر از بیت‌کوین را در سر می‌پرورانده است. در حالی که بیت‌کوین ارزشی مانند طلا داشت و قیمت آن برای اهداف بلند مدت بسیار بالا بود، لایت‌کوین به مانند نقره عمل می‌کرد و وسیله‌ای برای انجام تراکنش‌های ارزان و هر روزه بود. از این رو در 7 اکتبر 2011 لایت‌کوین از طریق یک کلاینت متن باز در گیت هاب منتشر شد. شبکه‌ی لایت‌کوین در 13 اکتبر 2011 فعال گردید. این شبکه در حقیقت بخشی از کلاینت مرکزی بیت‌کوین است. مقایسه لایت‌کوین با بیت‌کوین اگر بخواهید حقیقتا لایت‌کوین را درک کنید حتما باید آن را از جنبه‌های گوناگون با بیت‌کوین مقایسه نمایید، صاحبان لایت‌کوین خود پذیرفته‌اند که لایت‌کوین یک کپی از بیت‌کوین است اما تفاوت‌های بنیادین که لایت‌کوین را از بیت‌کوین متمایز می‌سازند چه هستند؟ بیایید تک تک به تشریح آن‌ها بپردازیم.

استخراج لایت‌کوین یکی از اساسی‌ترین و فنی‌ترین تفاوت‌ها بین این دو پول دیجیتالی نحوه‌ی استخراج آن‌ها است. هر دو ارز از مکانیزم اجماع اثبات کار استفاده می‌کنند. درک اثبات کار نسبتا ساده است. استخراج‌کنندگان از قدرت محاسباتی خود استفاده می‌کنند تا مسائل رمزنگاری‌شده‌ی بسیار سخت را حل کنند. حل این مسائل باید به شدت سخت باشد، در غیر این صورت ماینرها به سرعت بلوک‌ها را استخراج کرده و تمام ذخیره‌ی بیت‌کوین را خالی می‌کنند. با این حال حل مساله قسمت سخت کار است، بررسی اینکه آیا پاسخ به دست آمده درست است یا نه کار ساده‌ایست. به این عمل اثبات کار می‌گویند. حل مسائل و پیدا کردن پاسخ دشوار است بررسی درستی پاسخ به دست آمده نباید سخت باشد حال، نکته‌ی مهم اینجاست که رویکردهای بیت‌کوین و لایت‌کوین برای انجام این کار اندکی متفاوت است. پست های مرتبط VK غول رسانه‎های اجتماعی روسیه، سکه “قابل… ۱۹ فروردین ۱۳۹۸ نمودار شمعی یا کندل استیک (Candlestick) چیست؟ ۱۹ فروردین ۱۳۹۸ بیت‌کوین برای امور استخراج خود از یک الگوریتم هش‌نگاری (hashing algorithm) به نام SHA-256 استفاده می‌کند. مدتی قبل استخراج‌کنندگان دریافتند که با پیوستن به یکدیگر و تشکیل گروه‌های استخراج می‌توانند از طریق پردازش موازی قدرت استخراج خود را به شدت افزایش دهند. در پردازش موازی، دستورالعمل‌های برنامه میان پردازنده‌های مختلف تقسیم می‌شود. به این ترتیب زمان اجرای برنامه به شدت کاهش پیدا می‌کند و این در واقع اساس کار گروه‌های استخراج است. مسائل SHA256 نیازمند توان پردازش بسیار بالایی است و همین مساله باعث ظهور مدارهای مجتمع تخصصی برای اهداف خاص شد. این سخت‌افزارها را ASIC می‌نامند. ASIC ها تنها برای یک هدف ساخته شده‌اند: استخراج بیت کوین. در حقیقت هر گروه استخراج‌کننده یک نیروگاه کامل از ASICهای مختلف را در اختیار دارد که فقط روی استخراج بیت‌کوین تمرکز کرده‌اند. فرآیند استخراجی که ساتوشی از ابتدا در نظر داشت قرار بود یک پروسه‌ی به شدت دموکراتیک باشد. ایده‌ی زیربنای آن این بود که هر فرد عادی بتواند پشت کامپیوتر خود بنشیند و با تبدیل شدن به یک استخراج‌کننده در سیستم مشارکت نماید. اما با ظهور نیروگاه های ASIC افراد عادی دیگر هیچ شانسی برای رقابت با رقبای بزرگ ندارند. استخراج از سوی دیگر فرآیندی به شدت اسراف‌گر است. میزان انرژی مصرفی برای استخراج فوق‌العاده بالاست. بیایید ببینیم استخراج بیت‌کوین چقدر انرژی مصرف می‌کند. مشکل دیگری که برای استخراج بیت‌کوین وجود دارد، تمرکز استخراج بیت‌کوین در استخرهای استخراج خاص است. لایت‌کوین برای رفع این مشکلات از الگوریتم اسکریپت (Scrypt) استفاده می‌کند. با توجه به این تصویر بیت‌کوین سالانه 32.73 Twh برق مصرف می‌کند! این مصرف برق برابر با مصرف برق کشوری مانند دانمارک و بیشتر از مصرف برق کشور‌های عمان، مراکش و صربستان است. اثرات این مصرف انرژی بی‌رویه می‌تواند برای محیط زیست خطرناک باشد. با توجه به این تصویر: در حال حاضر بیش از 50 درصد کدهای هش پردازش شده فقط توسط 5 استخر استخراج می‌شود و اگر استخری بتواند 51 درصد پردازش کدهای هش را در اختیار بگیرد، آنگاه می‌تواند بلاکچین را تحت حمله 51 درصد قرار دهد.

اسکریپت چیست؟ اسکریپت (Scrypt) که در آغاز S-crypt نامیده می شد همانند اسکریپت (Script) تلفظ می شود. اسکریپت در واقع از الگوریتم SHA 256 استفاده می‌کند اما محاسبات آن بسیار ‌ترتیبی‌تر از محاسبات SHA 256 در بیت‌کوین هستند. به این ترتیب موازی کردن محاسبات در آن امکان پذیر نیست. این به چه معناست؟ فرض کنید دو پروسه داریم، یکی A و دیگری B . در بیت‌کوین می‌توان با استفاده از ASIC دو پروسه‌ی A و B را موازی کرد و همزمان انجام داد. اما در لایت‌کوین باید به شکل ترتیبی ابتدا A و سپس B انجام شود. اگر بخواهید آن‌ها را با هم موازی کنید، حافظه‌ی مورد نیز بسیار زیاد می‌شود. اسکریپت (Scrypt) را « مساله سخت حافظه » (memory hard problem) می‌نامند چرا که عامل اصلی محدود کننده در آن قدرت پردازش نیست بلکه حافظه است. درست به همین دلیل است که موازی‌سازی به یک مساله چالش‌برانگیز تبدیل می‌شود. اجرای 5 پروسه‌ی سخت حافظه به صورت موازی نیازمند 5 برابر حافظه‌ی بیشتر است. البته می‌توان دستگاه‌هایی با حافظه‌ی بسیار زیاد تولید کرد اما دو مشکل در مسیر انجام این کار وجود دارد: مردم عادی می‌توانند به جای خرید ASICهای فوق پیشرفته با خریدن کارت‌های حافظه‌ی ساده وارد رقابت شوند. تولید حافظه به مراتب پر هزینه‌تر از تولید تراشه‌های هشینگ SHA-256 است. اسکریپت عمدا طوری طراحی شده استخراج را همگانی و تا جای ممکن دموکراتیزه کند. اما اخیرا شرکت‌هایی مانند زئوس (Zeus) و فلاور تکنولوژی (Flower Technology) موفق شده‌اند ASICهای اسکریپت تولید کنند. متاسفانه این بدان معناست که رویای دموکراتیزه کردن استخراج از بین خواهد رفت. سرعت تراکنش لایت‌کوین میانگین سرعت استخراج بلوک در لایت‌کوین 2.5 دقیقه است در حالی که این سرعت در بیت‌کوین10 دقیقه است. گراف زیر زمان ایجاد بلوک در لایت‌کوین را نشان می‌دهد: به دلیل انباشتگی شبکه و کندی زمان استخراج بلوک، میانگین زمان انتظار برای تراکنش‌ها می‌تواند تا 29 دقیقه افزایش پیدا کند. این ویژگی برای آن دسته از تاجرانی که در طی روز تعداد زیادی تراکنش کوچک انجام می‌دهند به شدت مفید است. آن‌ها با استفاده از لایت‌کوین می توانند ظرف 5 دقیقه دو تاییدیه دریافت کنند و این در حالی است که گرفتن یک تاییدیه در بیت‌کوین حداقل 10 دقیقه طول می‌کشد. مزیت مهم دیگر زمان کم ایجاد بلوک، تغییری در پاداش استخراج می‌دهد. از آنجایی که زمان بین بلوک‌ها کم است، ماینرهای بیشتری فرصت می‌کنند بلوک‌ها را استخراج کنند و پاداش استخراج کسب نمایند. این بدان معناست که در لایت‌کوین به لحاظ نظری پاداش‌های استخراج باید به خوبی توزیع شوند و از دیدگاه کلی تمرکززدایی بیشتری صورت می‌گیرد. با این وجود، سرعت بالای تراکنش معایبی را هم با خود به همراه دارد. نخست، به خاطر کوچک بودن زمان ایجاد، بلوک‌های جدا افتاده‌ی بیشتری شکل می‌گیرند. بلوک جدا افتاده (Orphaned blocks) به چه معناست استخراج از جهات مختلف به معنای رقابت میان استخراج‌کنندگان مختلف است. تعدادی استخراج‌کننده و گروه استخراج تمام تلاش خود را می‌کنند تا بلوک بعدی که به زنجیره اضافه می‌شود را استخراج کنند. برخی مواقع بیش از یک استخراج‌کننده موفق می‌شود بلاک‌چینی را که باید به زنجیره اضافه شود پیدا کند. در این حالت، شبکه تصمیم می‌گیرد بلوک بعدی که اضافه می‌شود کدام است. بلوک دیگر فرآیندی را طی می‌کند که در پایان آن را به یک بلوک جدا افتاده مبدل می‌سازد. بلوک جدا افتاده در واقع یک بلوک کاملا موثق است که هیچ تراکنشی در آن صورت نمی‌گیرد. در لایت‌کوین، زمان میان بلوک‌ها کم است به همین خاطر امکان استخراج بلوک‌های جدا افتاده توسط استخراج‌کنندگان به شدت افزایش پیدا کرده است. بلوک‌های جدا افتاده تنها یک زهکش در سیستم هستند. دوم اینکه، فشار عظیمی بر روی بلاکچین لایت‌کوین وجود دارد؛ به تعداد تراکنش‌های اتفاق افتاده بر روی زنجیره لایت‌کوین نگاهی بیندازید. درست است که لایت‌کوین به طور مشخص با هدف حجم دادن به تراکنش‌ها ساخته شده است اما این مساله فشار عظیمی روی آن وارد می‌کند و بلاکچین را به حالت مسدود شدن نزدیک می‌کند. لایت‌کوین با کمک گرفتن از سِگ ویت (Segwit) تا حد زیادی این مشکل را حل کرد. پیش‌تر به صورت مفصل به موضوع سگ ویت پرداخته ایم. در اینجا شرح مختصری در مورد ماهیت آن ارائه می‌کنیم. قصد داریم از مثال بیت‌کوین و اسکریپت (script) استفاده کنیم. فرض کنید آلیس (Alice) می‌خواهد 0.0015 BTC برای باب (Bob) بفرستند. به این منظور آلیس باید ورودی‌هایی به ارزش 0.0015770 BTC ارسال نماید. جزییات این تراکنش به شکل زیر خواهد بود: اولین چیزی که می‌بینید این است: که نام تراکنش و به عبارت دیگر هش ورودی و رقم خروجی می باشد. Vin_sz مقدار دیتای ورودیست و از آن جا که آلیس تنها با استفاده از یکی از تراکنش‌های پیشین خود این دیتا را ارسال می‌کند، این مقدار 1 است. Vout_sz نیز برابر با 2 است زیرا تنها خروجی‌های موجود باب و تغییر حاصل هستند. این دیتای ورودی است؟ دیتای ورودی را می‌بینید؟ آلیس تنها از یک تراکنش ورودی استفاده می‌کند. زیر دیتای ورودی، دیتای امضای آلیس قرار دارد. این دیتای امضا می‌تواند 2 مشکل بزرگ ایجاد کند: می توان به راحتی آن را دستکاری کرد و به این ترتیب حملات منعطف به تراکنش ممکن می‌شود. در هر کدام از بلوک‌ها فضای بسیار زیادی را اشغال می‌کند. ایجاست که سگ ویت (Segwit) به عنوان یک راه حل ساده مطرح می‌شود. مفهوم ساید‌چین یا زنجیره فرعی مدتی است که به حوزه‌ی بیت‌کوین وارد شده است. ایده ساید‌چین بسیار ساده است، شما یک زنجیر موازی دارید که در کنار زنجیر اصلی اجرا می‌شود. ساید‌چین به وسیله‌ی یک peg دو مسیره به چین اصلی پیوست می‌شود. ایده‌ی اولیه‌ی بلاک استریم مربوط به بلاکچین بیت‌کوین به این صورت است و سایدچین به شکل زیر است: ایده‌ی دکتر ویوله (Dr. Wiulle) این بود که با وجود سادگی چرا ویژگی جدیدی به این سایدچین اضافه نکنیم؟ این ویژگی شامل دیتای امضای تمامی تراکنش‌ها است که آن را در فرآیند از زنجیر اصلی مجزا می‌سازد. این ویژگی را شاهد تفکیک شده (Segregated Witness) یا به اختصار سگ ویت (Segwit) می‌نامند. اگر بلوکی سگ ویت را اجرا کند به این شکل در می‌آید: بنابراین با حذف دیتای امضا از تراکنش‌ها، با یک تیر دو نشان زده شد؛ هم فضای بلوک خلوت‌تر شد و هم تراکنش‌ها امنیت بهتری پیدا کردند. لایت‌کوین به اجرای سگ ویت اقدام کرد و در نتیجه بار موجود در زنجیره آن به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرد. مصونیت در برابر حمله سیل آسا در جولای 2015 یک حمله سیل آسا (Flood Attack) به شبکه‌ی بیت‌کوین صورت گرفت. حمله سیل آسا نوعی حمله است که در آن سیلی از تراکنش‌های کاذب (اسپم) بر شبکه اعمال می‌شود در نتیجه بلوک‌ها پر می‌شوند و بلاکچین بند می‌آید. در حمله‌ی سال 2015 شبکه تحت فشار هزاران تراکنش قرار گرفت و در یک آن نزدیک به 80,000 تراکنش در ممپول (mempool) آن جمع شد. اما لایت‌کوین چگونه خود را از حملات سیل آسا نجات می‌دهد؟ به گفته‌ی چارلی لی، لایت‌کوین تا آنجا که ممکن است چنین حمله‌ای را به لحاظ اقتصادی ناممکن می‌سازد. لی در مصاحبه‌ای با کوین تلگراف گفت: « دلیل مصونیت شبکه نسبت به چنین حمله‌هایی این است که سال‌ها قبل با این روش به آن حمله شده است (در درجه‌ی بسیار کم). من متوجه این نقص در بیت‌کوین شدم و در لایت‌کوین آن را برطرف ساختم. راهکار اعمال شده در لایت‌کوین این است که به ازای هر خروجی کوچکی که فرستنده می‌سازد از او کارمزد گرفته شود. برای نمونه، در این حمله‌ی مشخص، در ازای ارسال 34 خروجی کوچک 0.00001 BTC برای فرستنده تنها یک کارمزد تعیین شده است. پس از رفع این اشکال، کارمزد وی 34 برابر خواهد بود. بنابراین انجام حمله با اسپم برای حمله‌کننده هزینه‌ی زیادی در بر خواهد داشت. این مفهوم بسیار ساده است: فرستنده برای هر خروجی کوچکی که می‌فرستد باید مبلغی را بپردازد.» مبادلات اتمی لایت‌کوین یکی از هیجان انگیزترین ویژگی‌هایی که لایت‌کوین با خود به ارمغان آورده « مبادله اتمی » (Atomic Swap) است. به وسیله‌ی مبادله اتمی می‌توان بدون نیاز به واسطه پول‌های دیجیتال زنجیره‌های مختلف را با هم مبادله نمود. برای نمونه اگر آلیس 1 بیت‌کوین داشته باشد و در مقابل 100 لایت‌کوین بخواهد، برای انجام این تبادل قاعدتا باید به یک صرافی مراجعه کند و هزینه‌ی تبادل را بپردازد. با پیاده سازی مبادلات اتمی، در صورتی که آلیس 1 بیت‌کوین و باب 100 لایت‌کوین داشته باشد، آن‌ها می‌توانند به سادگی سکه هایشان را با هم مبادله کنند و دیگر نیازی نیست با مراجعه به صرافی کارمزدهای غیرضروری بپردازند. مبادلات اتمی با استفاده از قراردادهای قفل زمانی هش دار صورت می‌پذیرد. قرارداد قفل زمانی هش دار HTLC نامیده می‌شود و یکی از مناسب‌ترین ساز و کارهای موجود در کانال‌های پرداخت است. در حقیقت پروتکل لایتنینگ (Lightning Protocol) نوعی پیاده سازی HTLC است. اما HTLC چیست؟ تا کنون کانال‌هایی را دیده‌ایم که از تایم لاک (timelock) یا قفل زمانی استفاده می‌کنند. HTLC با وارد کردن هش لاک (Hashlock) این زمان را تمدید می‌کند. به واسطه ی HTLC، امکان باز کردن کانال‌های پرداختی به وجود می‌آید که می‌توانند پیش از به اتمام رسیدن سر رسید توافق شده وجوه را میان طرفین جابجا کند. اعتبار این پرداخت‌ها از طریق ارائه‌ی مدارک رمزنگاری شده تصدیق می‌شود. افزون بر این، ویژگی برجسته‌ی دیگر HTLC ها این است که به واسطه‌ی آن هر طرف می‌تواند پرداختی را که به وی انجام شده بازگرداند و آن را به پرداخت کننده بازگرداند. این پروژه هنوز در حال طی کردن مراحل اولیه‌ی خود است با این وجود در 20 سپتامبر دکرد(Decred) و لایت‌کوین موفق شدند با استفاده از قرارداد هوشمندی که روی اسکریپت (SCRIPT) اجرا شده بود یک مبادله‌ی اتمی میان ارزی را به انجام برسانند. همانطور که جیمی (Jimmy) در این مقاله اشاره کرده است، بیت‌کوین، بیت‌کوین‌کش (bitcoin cash) و ورت‌کوین (vertcoin) همگی از اسکریپت (SCRIPT) استفاده می‌کنند به همین خاطر به زودی امکان مبادلات اتمی میان آن‌ها، لایت‌کوین و دکرد برقرار خواهد شد. مشخص است که وقتی پای ارزش بازار در میان باشد بیت‌کوین یک سر و گردن از همه بالاتر است. علاوه بر ارزش بازار، تفاوت برجسته‌ی دیگر این دو ارز تعداد سکه های در گردش آن‌ها است. محدودیت تعداد سکه‌های این دو ارز به خاطر یکی از قدیمی‌ترین قوانین اقتصاد است: عرضه و تقاضا. نگاهی به گراف زیر بیندازید: عرضه – تقاضا چطور عمل می‌کند؟ هرچه عرضه‌ی یک دارایی ارزشمند کمتر باشد، ارزش آن بالاتر خواهد بود. در مقابل اگر تعداد یک دارایی بیش از حد افزایش پیدا کند آنگاه ارزش آن دارایی به شدت کاهش خواهد یافت. به همین خاطر است که محدود کردن تعداد سکه‌ها برای بیت‌کوین و لایت‌کوین اهمیت دارد و هنگامی که بیت‌کوین21 میلیون سکه‌ دارد، لایت‌کوین 84 میلیون سکه خواهد داشت. از کجا لایت‌کوین بخرم و در کجا ذخیره کنم؟ یکی از دلایل عمده‌ی افزایش ارزش لایت‌کوین که اخیرا دیده شده، تزریق آن به کوین بیس (www.coinbase.com) است. اگر بتوانید در کشور خود از کوین‌بیس استفاده کنید، آنگاه به بهترین و سریع‌ترین راه خرید لایت‌کوین دسترسی دارید. افزون بر این، لایت‌کوین را می‌توانید از صرافی‌های زیر بخرید: BTC-e Kraken Cryptsy. هنگامی که بحث ذخیره کردن لایت‌کوین به میان می‌آید، شیوه‌های فراوانی در رابطه با کیف پول هست که می‌توانید به انتخاب خود از هر کدام از آن‌ها استفاده کنید. شیوه 1: کیف پول سخت افزاری کیف پول‌های سخت افزاری (hardware wallet) دستگاه‌هایی فیزیکی هستند که می‌توانید ارزهای رمزنگاری شده‌ی خود را در آن‌ها ذخیره کنید. چند فرم مختلف از این دستگاه‌ها وجود دارد اما رایج‌ترین آن‌ها نوعی است که دارای درگاه USB و ساخت Nano Ledger می‌باشد. بسیاری حاضرند روی کیف پول های سخت افزاری قسم بخورند اما این دستگاه‌ها هم کاملا مصون از خطر نیستند. نخست اینکه شما به شرکت سازنده ی کیف پول خود اعتماد می‌کنید و تمامی کلیدهای شخصی خود را در محصول ساخت آن‌ها قرار می‌دهید. این مساله برای کسانی که کیف پول خود را مستقیما از کمپانی خریداری کرده‌اند مشکلی به وجود نمی‌آورد اما در خرید کیف پول های سخت افزاری دست دوم باید بسیار احتیاط کنید. افراد تحت هیچ شرایطی نباید از کیف پول سخت افزاری که قبلا متعلق به کس دیگری بوده استفاده کنند. کیف پول‌های سخت افزاری ذخیره‌ی لایت‌کوین این‌ها هستند: Trezor. Ledger Nano S شیوه 2 : کیف پول دسکتاپ کیف پول دسکتاپ (Desktop wallet) یکی از جذاب‌ترین مدل‌های کیف پول هستند. ابتدا آن‌ها را دانلود می‌کنید و سپس روی یک کامپیوتر خانگی یا لپ تاپ نصب می‌نمایید. هر کیف پول دسکتاپ تنها از کامپیوتری که روی آن دانلود شده قابل دسترسی است. کیف پول دسکتاپ جایگزین امن‌تری برای کیف پول آنلاین است اما این نوع کیف پول هم کاملا ایده‌آل نیست زیرا صاحب آن تنها در صورتی به پول خود دسترسی دارد که پشت کامپیوتری که کیف پول در آن دانلود شده نشسته باشد. یکی از بهترین نمونه‌های کیف پول دسکتاپ اکسدوس (Exodus) است. اکسدوس چندین پول دیجیتالی مختلف از جمله لایت‌کوین را پشتیبانی می‌کند. شیوه 3 : کیف پول موبایلی کیف پول‌های موبایلی (Mobile wallets) یکی از کیف پول‌های پرطرفدار برای نگهداری پول‌های دیجیتالی هستند. استفاده از آن‌ها بسیار آسان و مناسب است. تنها کافی است اپلیکیشن را در تلفن همراه خود دانلود کنید. شیوه 4 : کیف پول کاغذی کیف پول کاغذی (Paper wallet) یک شیوه‌ی ذخیره‌‌سازی آفلاین برای نگهداری از ارز دیجیتال است. در این روش کلیدهای عمومی و شخصی خود را روی یک برگه کاغذ پرینت می‌کنید و آن را در یک جای امن نگه می‌دارید. کلیدها به فرم کد QR روی کاغذ چاپ می شوند و می‌توانید برای انجام تراکنش آن‌ها را اسکن نمایید. دلیل امنیت بالای این روش این است که کنترل کامل همه چیز در دست کاربر است. در شیوه‌ی کیف پول کاغذی دیگر نیازی نیست نگران سالم ماندن دستگاه خود باشید یا از حمله‌ی هکرها و بدافزار‌ها بترسید. تنها کافی است از یک برگه کاغذ نگهداری کنید. اگر می‌خواهید نحوه‌ی ساختن کیف پول کاغذی را یاد بگیرید این راهنما را مطالعه کنید. در آن به صورت گام به گام شما را در ساخت یک کیف پول کاغذی بیت‌کوین و اتریم راهنمایی کرده‌ایم. می‌توانید با مراجعه به liteaddress.org. برای خود کیف پول کاغذی درست کنید. نتیجه گیری پیرامون لایت‌کوین لایت‌کوین در چند ماه گذشته همانند یک طوفان وارد دنیا شده است. دلایل این موفقیت عبارت اند از: به تدریج ارزهای دیجیتال در حال محبوب شدن هستند و اعتماد بیشتری به آن‌ها صورت می‌گیرد. کوین‌بیس به فروش لایت‌کوین اقدام کرده است لایت‌کوین سگ ویت را فعال نموده است در عین حال، رشد سریع مهم‌ترین ویژگی لایت‌کوین نیست بلکه این پول دیجیتالی دارای ماهیتی به مراتب ارزشمندتر است. درست است که ایده‌ی اصلی لایت‌کوین به وجود آوردن یک برادر کوچک‌تر برای بیت‌کوین بوده اما از آن زمان تاکنون این ایده به مراتب گسترده‌تر شده است. طی یک سال گذشته لایت‌کوین ریسک های لازم را انجام داده تا ظرفیت و چشم انداز ارزهای دیجیتال را به عموم مردم نشان دهد. لایت‌کوین یکی از نخستین ارزهایی بود که سگ ویت را پیاده سازی کرد، سازندگان این پول دیجیتالی توانسته‌اند مبادله اتمی را نیز با موفقیت آزمایش کنند. از سوی دیگر، آن‌ها فعالانه در جستجوی آوردن شبکه لایتنینگ در سیستم خود هستند. با مشاهده‌ی این مسائل مشخص می‌شود که لایت‌کوین شایستگی این افزایش ارزش را داشته است.
(منبع: finmag.ir)